Voedingslabels: De Ultieme Gids

Duidelijke en nauwkeurige voedingslabels zijn belangrijk om aan de regelgeving te voldoen, vertrouwen van consumenten op te bouwen en succesvol te zijn op de markt. Deze gids legt de basis uit: wat verplicht is, wat optioneel is, en wat het belangrijkst is voor voedselbedrijven. Of je nu lokaal verkoopt of wereldwijd exporteert, dit is het startpunt.

Het Belang van Voedingslabels

Voedingslabels hebben meerdere functies. Ze geven informatie over voedingswaarde en dragen bij aan voedselveiligheid. Labels beschermen consumenten en versterken het vertrouwen. Goede etikettering is niet alleen wettelijk verplicht, het is ook een slimme manier om je te onderscheiden op de markt. Voedingslabels dienen onder andere voor:

• Wettelijke naleving: Zorg dat het product voldoet aan nationale en internationale voedselregelgeving.
• Consumenteninformatie: Vermeld ingrediënten, voedingswaarden en herkomst.
• Gezondheid en veiligheid: Waarschuw voor allergenen, houdbaarheidsdata en juiste opslag of bereiding.
• Transparantie en vertrouwen: Help consumenten weloverwogen keuzes te maken en versterk je merk.
• Marketing en branding: Communiceer merkidentiteit, kwaliteitsclaims en productvoordelen.
• Traceerbaarheid: Maak het mogelijk om producten te volgen binnen de keten bij terugroepacties of kwaliteitsproblemen.

Wetgeving Rond Voedingslabels

Wetgeving rondom voedingslabels bepaalt welke informatie op voedselverpakkingen moet staan. Deze regels verschillen per land, maar bevatten vaak verplichte onderdelen zoals ingrediëntenlijsten, allergeneninformatie, voedingswaarden, land van herkomst, houdbaarheidsdata, en aanduidingen zoals "biologisch" of "glutenvrij". Organisaties zoals de FDA (VS), EFSA (EU), en FSSAI (India) stellen deze standaarden op en handhaven ze om consumenten te beschermen en eerlijke handel te waarborgen.

Voedselbedrijven moeten zich bewust zijn van zowel lokale als internationale etiketteringsregels. Dit voorkomt boetes en zorgt dat producten klaar zijn voor verkoop, vooral bij export. Wat in het ene land is toegestaan, kan elders verboden zijn.

Enkele belangrijke wetgevingen voor internationale handel:

• EU: Verordening (EU) Nr. 1169/2011, Bevat verplichte EU-labelvereisten zoals allergenen, voedingsinformatie en herkomst.
• VS: FDA Food Labelling Regulations, Onder andere de Nutrition Labelling and Education Act (NLEA) en de Food Allergen Labelling and Consumer Protection Act (FALCPA).
• Canada: Safe Food for Canadians Regulations (SFCR), Beheerd door de Canadian Food Inspection Agency (CFIA); verplicht tweetalige etiketten, allergenenvermelding en voedingswaarden.
• Verenigd Koninkrijk: Food Labelling Regulations 1996 (gewijzigd), Na de Brexit hanteert het VK aangepaste EU-regels, o.a. via de Food Information Regulations 2014.
• Australië/Nieuw-Zeeland: Food Standards Code, Beheerd door FSANZ; bevat onder meer verplichte land-van-herkomstlabels en voedingspanelen.
• India: Food Safety and Standards (Packaging and Labelling) Regulations, 2011, Beheerd door FSSAI; regels voor vegetarisch/niet-vegetarisch, allergenen, claims en houdbaarheid.

Claims en Certificeringen

Voedingslabels bevatten vaak extra claims en certificeringen naast de verplichte onderdelen. Deze beïnvloeden hoe consumenten een product zien. Ze kunnen waardevol zijn voor je marketing, maar moeten eerlijk, controleerbaar en wettelijk toegestaan zijn.

Veelvoorkomende optionele claims zijn:

• “Biologisch”: Moet voldoen aan de certificeringsstandaarden van een erkende instantie (bijv. EU Biologisch, USDA Organic).
• “Glutenvrij”: Alleen toegestaan als het product onder een wettelijke drempel blijft (bijv. <20 ppm).
• “Vegan” of “Plantaardig”: Populaire claims, maar definities verschillen per markt.
• “Non-GMO”: Ingrediënten mogen niet van genetisch gemodificeerde oorsprong zijn; vaak ondersteund door externe certificering.
• “Suikervrij”, “Vetarm”, “Rijk aan vezels”: Voedingsclaims die moeten voldoen aan wettelijke grenswaarden.

Certificeringen zoals Fairtrade, Halal, Kosher en Rainforest Alliance kunnen het vertrouwen in je merk versterken. Ze vereisen vaak audits of goedkeuringen van erkende organisaties. Misbruik van deze keurmerken kan leiden tot boetes, terugroepacties of juridische gevolgen.

Gebruik optionele claims alleen met schriftelijk bewijs. Controleer de lokale regelgeving of raadpleeg certificerende instanties of adviseurs voor de exacte vereisten.

‍